Om jou naam gat te maak

Op hierdie gebied is ek nogal goed. As dit ‘n universiteitsvak was, sou ek ‘n onderskeiding gekry het. Dit gebeur met almal een of ander tyd, maar vir my voel dit asof dit daagliks met my gebeur. En dit help nie ek gebruik die blond verskoning nie – ek is net plein stupid…

Kom ons kyk na ‘n paar voorbeelde wat ek kan onthou.

Ek het al met een swart skoen en een navy blou skoen gaan werk. ‘n Ander dag het ek dieselfde kleur skoene aangehad, maar met verskillende hakhoogtes. Ek het dit eers agtergekom toe ek uit die kar klim by die werk, en moes maar die hele dag soos ‘n kruppel voortsukkel (nou laat ek daaraan dink – dit kan nogal werk vir die disabled parking). ‘n Ander keer het ek ‘n haastige draai by die toilet gemaak voordat ek haarsalon toe moes gaan. Die salon was daardie tyd so 4 blokke van my werk af en ek kon dus sommer soontoe stap. In die stap kom ek toe agter dat die mans vir my fluit en sommige agter my aanloop. Ek, heel in my noppies dat ek dan oornag so oulik geraak het, trippel verder en geniet die aandag. By die salon aangekom, sê my haarkapper vir my om om te draai en in die spieël te kyk. Met afgryse sien ek toe dat my romp se soom bo in my sykouse vasgevang is en my hele agterstewe dus ontbloot is, en ek het ‘n G-string aangehad! Ek het al my sonbril gesoek net om hom later op my kop te kry. Ek het al my leesbril probeer opsit net om te besef ek het reeds een op. Ek het al met my sonbril in die aand bestuur net om later te besef dis nie my kar se ligte wat so swak is nie. ‘n Blind date het eenkeer baie ongemaklik vir my gesê dat my jean se gulp oop is. Dan het ek al baie plase gekoop en neergeslet voor mans (nugter, en soms nie so nugter). ‘n Ander keer was ons by ‘n braai by mense en die lapa se skuifdeur was toegestoot toe ek in volle vaart in hom vashardloop. Ek het al stoele misgesit.

Ag, daar is so baie gevalle, veral simpel goed wat ek kwytraak. Soos toe Ingilsman ‘n Diners Club card kry vra ek voor ons vriende: “Kan mens die kaart net vir kos gebruik?” Sedertdien verwys ons na die koskaart. Ek het al voor ‘n spul vreemde mense na die 47-11 ramp verwys pleks van die 9-11 (jare gelede het mens mos four seven eleven parfuum gekry). En die sonhorlosies in die Kaap wat eintlik asblikke was het ek julle al van vertel. Ek het al vir my man (eks) gestaan en wag om my na werk op te laai, net om heelwat later te besef dat ek met my eie kar werk toe gery het. Ek het al by ‘n stopstraat gestaan en wag dat die robot groen slaan.

Ek het al aan my eie kantoordeur geklop. Ek het al op my baas se bank ‘n nap gaan vang toe sy oorsee was en nie die deur gesluit nie, en toe kom een van die base daar in om vir besoekers die Pierneefs in haar kantoor te wys. Ek het verskrik opgespring en die spoeg probeer afvee! Jis dit was vreeslik embarrassing! Maar die ergste nog was toe my maag nie lekker was die dag nie en ek een van daai deadly silent ones laat glip het met die hoop dat niemand in my kantoor sal inkom nie. Julle kan seker raai wat gebeur het! ‘n Senior vroulike kollega het by my kantoor ingestap en met my begin praat oor werk. Ek was versteen. Jy kon sien sy sukkel om asem te kry terwyl sy so vinnig moontlik probeer klaarpraat het. Gelukkig werk sy nie meer by ons nie, maar sy dink seker vandag nog ek het dermkanker of iets dergeliks.

Daar is nog duisende der duisende gevalle. Ek sal ‘n boek kan skryf daaroor! Maar een ding is seker, ek lag altyd vir myself. En ek dink as mens nie vir jouself kan lag nie, mis jy uit in die lewe. Vertel bietjie van julle blapse.